Franse camping-reuring

Bonsoir à tous!

Tijd voor weer een berichtje over het zware campingleven hier ;)

Mijn laatste berichtje schreef ik in juni, toen de camping nog vrij rustig was. Inmiddels is dat wel anders geweest in de afgelopen weken, waarbij alle accommodaties en staanplaatsen bezet waren. En we overspoeld zijn met Nederlandse gezinnen. Dat gaat waarschijnlijk nog een week zo door en dan gaat het rustig aan weer wat stiller worden.
Het is heerlijk werken op de receptie waarbij de Nederlanders heel blij zijn om Nederlands sprekend personeel te treffen. Lucita en ik zijn erg populair daardoor, wat wel betekent dat we de hele dag door aan het praten zijn. Een van ons is altijd op de receptie. Doordat ik veel heb ondernomen en gezien in de eerste maanden kan ik nu veel uit eigen ervaring vertellen over wat er te doen is in de regio. En ik merk hoe blij mensen zijn en hoe enthousiast ze worden als ze met een stapel folders in hun hand de receptie verlaten met leuke ideeën voor tijdens hun vakantie. De sfeer is goed op de receptie met de vijf meiden, en het is soms hectisch als we alle vijf tegelijk aan het werk zijn op de drukke dagen.

Daarnaast trek ik naast mijn werk regelmatig met een van de meiden op, om samen te eten of een drankje te doen. Meestal met Margaux en haar vriend Jean Baptiste, die nóg meer als ik fan zijn van eten, kazen, zoetigheid etc. En ook nog eens heel lekker kunnen koken. Daarnaast verblijven ze regelmatig in een groot landhuis van familie of vrienden waar ze dan weer op passen in de regio, waardoor ik ook nog eens op leuke plekken kom in en rond Gien. Zo hebben we op een hete dag met zijn drieën bij een privé zwembad kunnen afkoelen, en op de nationale feestdag 14 juli, hebben we een avondje zelf pizza’s gemaakt toen ze mij en de andere receptionistes uitnodigden in een landhuis waar ze op 80 ezels en veel schapen pasten. Heerlijk gegeten en erg gezellig.

Ik deed een drankje mee tijdens de BBQ van mijn buren, die de horeca op de camping verzorgen en nogal wat mensen hadden uitgenodigd, toen het schijnbaar te luidruchtig werd en er een gast kwam klagen. Ik bedacht ik me dat het toch wel slim was om alvast naar mijn bed te gaan, aangezien ik niet als receptionist daar herkend wil worden als er morgen geklaagd zou gaan worden bij de receptie. Dat bleek een goede zet, want de ochtend erna kwam er inderdaad een gast met kleine oogjes klagen dat het zo luidruchtig was geweest nog urenlang. Collega’s vroegen die middag aan mij of ik daar iets van had gemerkt….. Zelf woon ik op 10 meter afstand en sliep ik binnen een minuut, maar ja, sommige mensen zijn toch gevoeliger voor geluid dan anderen.

Verder heb ik een paar dagen heel gezellig bezoek gehad uit Goirle van Hanneke, Rolf en Fee. Waarbij ik gelukkig twee dagen vrij had terwijl ze hier waren. Lekker de tijd gehad dus om bij te buurten en samen op pad te gaan. Het was heel fijn om vrienden op de camping op bezoek te hebben, en om ook te kunnen laten zien hoe het hier is. En, ze waren het gelukkig met me eens dat de camping heel mooi en fijn is.
En, daar blijft het niet bij wat betreft de Gôôlse vakantiegangers, want ook Peter en Desiree zijn hier met het gezin geweest. Peter, met wie ik bij de voetbalclub een biertje dronk in februari toen we er achter kwamen dat ik heel toevallig op de camping werk als waar zij naar toe zouden gaan deze zomer. En omdat het ze zo goed beviel de eerste keer, zijn ze nog een week teruggekomen afgelopen week. Het klikte super met hen, en ook met hen heb ik wat gezellige avonden doorgebracht.

Terwijl ik dit schrijf, huppelen er hier weer 4 konijnen voor mijn chaletje voorbij….heerlijk is het om zo in de natuur te leven. De camping is heel groen en bosrijk, dus het stikt hier van de beestjes. Volgens mij zit er een egel onder mijn houten terras, want die stiefelde laatst voorbij en nu ritselt er steeds iets.

De Franse vaste gasten die hier verblijven houden wel van een feestje en een biertje. Dus soms gebeurd het dat je onverwachts een erg gezellige avond hebt, zoals op de verjaardag van Hatem, de bewaker van de camping, waarbij er gedanst werd op de bar (niet door mij uiteraard) en de bar een paar uur later open bleef dan gewoonlijk. Heerlijk zo’n avond. Dan maar een keer een kort nachtje.

Verder zie je tijdens een seizoen een hele ziekenboeg voorbij komen. Een kindje viel al na een paar uur op de camping te zijn, zijn gehele boventand eruit (zie eentandbewaarjeineenbekermelk.waarbenjij.nu). Een ander klein kindje wordt door zijn broertje op het springkussen naar beneden gegooid en breekt zijn bovenbeen waardoor hij nog wat weken hier in een rolstoel rond reed. De ander heeft een oorontsteking, een blinde darmontsteking en zo heb ik waarschijnlijk nog niet eens alles meegekregen.

Wisten jullie trouwens dat het Gôôls helemaal niet veel verschilt van de Franse taal? Ik zag in een folder het woord ‘subitement’ staan. Wat uiteraard ‘ineens’ betekent. Dat hoef je aan een Gôôlse niet te vertalen.

Dit weekend was een geweldig weekend. Één avond waren we bij Suzon uitgenodigd om samen te eten en hebben we ons schandalig vol gegeten met heel veel lekkere dingen die iedereen had gemaakt en meegenomen. En ik maar foto’s maken en vragen hoe ze dingen gemaakt hebben, omdat ik dat ook uit wil gaan proberen. Dit avondje was in Saint-Martin-sur-Ocre, een echt Frans dorp. Waar de huisnummering nogal verrassend is. Huisnummer 62 ligt daar naast nr 161, en ik heb daardoor wat rondjes gehad in het dorp/gehucht. Volgens Suzon werd er hier vroeger waarschijnlijk genummerd door het aantal meters dat er tussen de huizen zit. Tja, je moet het maar weten, dan is het best logisch.

En de andere avond ben ik naar het spektakel van Chateau de Saint Fargeaux gereden, waar tussen 22.00 en 24.00 uur met meer dan 500 acteurs de geschiedenis van de regio wordt nagespeeld met veldslagen, bevrijdingen, lichtprojecties op het kasteel en achter het meer waar we aan zaten met ruim 2000 bezoekers.. En dat alles bij volle maan en vallende sterren. Kippenvel daar, zo mooi!

De komende weken zijn er genoeg dingen die ik graag wil doen in mijn vrije tijd, zoals Parijs bezoeken, maar vooralsnog is het nog even 1 of 2 weekjes hard werken en op tijd ook een keertje rust pakken. Ik ga nog even heel hard genieten hier voordat dit seizoen er straks op zit.

Groetjes uit Gien en tot de volgende keer.

Bisous! Maaike