C’est fini … het campingseizoen 2017
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
27 September 2017 | Frankrijk, Gien
Een paar weken vertraagd…maar toch nog kort een verhaal over mijn laatste weken op camping Les Bois du Bardelet.
Op het werk werd het al snel heel erg rustig en herinnerde ik me ineens weer hoe stil het ook weer kan zijn op de receptie in het laagseizoen. Verder veranderde er weer het een en ander na het hoogseizoen; terug naar lagere prijzen, camping actie kaarten worden weer gebruikt, en er is een middagsluiting bij de receptie.
Deze laatste weken stonden vooral in het teken van nog zo veel mogelijk gezellige dingen doen met de collega’s en afscheid nemen. Zo zijn we met de collega’s van de receptie en Nathalie van de animatie crêpes gaan eten en een drankje gaan doen in Gien. En door schoonmaakster Sandrine was ik uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Dat had ze al vaker gezegd, maar nu het de laatste week is, hebben we het eindelijk gepland en hebben we een gezellige middag gehad. Na een volle maaltijd komt ook hier, zoals ik inmiddels gewend ben ik Frankrijk, nog de kaasdoos tevoorschijn als toetje…heerlijk, maar erg machtig!
Verder had ik bij mij thuis in het chaletje nog een avond georganiseerd voor het afscheid van Nadia.
Op mijn verjaardag kwam ik aanzetten met een heerlijke traktatie van de patisserie, toen bleek dat beide collega's van de receptie een taart voor me gebakken hadden. Heel lief! We hadden dus twee dagen lang heel veel te snoepen en uit te delen. In Frankrijk blijkt de jarige getrakteerd te worden, in plaats van zelf te trakteren. Dat is eigenlijk wel een mooie gewoonte. De volgende keer zal ik er rekening mee houden als ik nog eens in Frankrijk jarig ben.
De sportlessen bij de sportschool begonnen gelukkig ook weer na de zomerstop, en ik weer veel ochtenden vrij, dus ik kon hier weer lekker regelmatig heen. Bij de sportschool krijgt iemand het voor elkaar continu tegen de stroming in de andere kant op te gaan tijdens de les. Bij elke oefening weer! Hilarisch! Je wil iedereen in haar waarde laten en je houdt uiteraard je lach in, maar ik heb er van genoten.
In mijn vrije uren lees ik verder veel boeken en tijdschriften en lees ik over mijn volgende reisbestemming: Iran.
De voorlaatste week had ik een pretrooster, dus dat voelde als een kleine vakantie.
Suzon en ik zijn nog een avondje bij Lucita thuis geweest, in haar nieuwe huis. Wat ik graag nog wilde proeven hier voor ik weer naar huis ging? Kaasfondue! We zijn na het werk naar Montargis gereden en daar hebben we genoten van een Fondue Savoi met Lucita en Jimmy.
En ik ben bij Margaux een dag op visite geweest in Orléans, in haar nieuwe appartement. Lekker stadten om gepaste (bedekkende) kleding voor Iran te zoeken en genieten van deze mooie stad. Orléans is heerlijk, de hoofdstad van de regio, met veel terrasjes/ eettentjes en leuke winkels. ‘s Avonds zijn we even op pad gegaan om een biertje te drinken, even de nieuwe woonplaats van Margaux ontdekken en gezellig de drukte in, dat heb ik gemist!
Het is toch wel weer jammer om afscheid te nemen van deze meiden/collega’s, omdat je een paar maanden lang veel samen optrekt, en we zo’n leuk clubje hadden op de receptie.
Inmiddels was in de laatste week ook mijn neefje geboren en heb ik mijn collega´s en wat gasten in de receptie getrakteerd op beschuit met muisjes. Leuk om hen kennis te laten maken met een Nederlandse traditie.
Uiteindelijk, na 5,5 maand, breekt dan toch de laatste werkdag aan. In de afgelopen weken waren al steeds meer collega´s vertrokken, en was ik als laatste over als bewoner op de camping. Geen zwaar afscheid dus op deze laatste dag, maar alleen het gevoel dat het leuk en leerzaam is geweest en dat het nu goed was dat het seizoen op zat. Ik ben heel blij dat ik zoveel Frans heb bijgeleerd, dat was toch wel de reden dat ik op deze camping solliciteerde, en het was heerlijk om in een chaletje te wonen in het groen. Laat mij later maar in een ‘Tiny house’ wonen, meer ruimte heb ik niet nodig.
Dit avontuur zit er dus al weer op. Het is zoals altijd fijn om weer naar huis te gaan en om iedereen weer te zien thuis. Nu op naar het volgende avontuur; mijn reis naar Istanbul en Iran.
Op het werk werd het al snel heel erg rustig en herinnerde ik me ineens weer hoe stil het ook weer kan zijn op de receptie in het laagseizoen. Verder veranderde er weer het een en ander na het hoogseizoen; terug naar lagere prijzen, camping actie kaarten worden weer gebruikt, en er is een middagsluiting bij de receptie.
Deze laatste weken stonden vooral in het teken van nog zo veel mogelijk gezellige dingen doen met de collega’s en afscheid nemen. Zo zijn we met de collega’s van de receptie en Nathalie van de animatie crêpes gaan eten en een drankje gaan doen in Gien. En door schoonmaakster Sandrine was ik uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Dat had ze al vaker gezegd, maar nu het de laatste week is, hebben we het eindelijk gepland en hebben we een gezellige middag gehad. Na een volle maaltijd komt ook hier, zoals ik inmiddels gewend ben ik Frankrijk, nog de kaasdoos tevoorschijn als toetje…heerlijk, maar erg machtig!
Verder had ik bij mij thuis in het chaletje nog een avond georganiseerd voor het afscheid van Nadia.
Op mijn verjaardag kwam ik aanzetten met een heerlijke traktatie van de patisserie, toen bleek dat beide collega's van de receptie een taart voor me gebakken hadden. Heel lief! We hadden dus twee dagen lang heel veel te snoepen en uit te delen. In Frankrijk blijkt de jarige getrakteerd te worden, in plaats van zelf te trakteren. Dat is eigenlijk wel een mooie gewoonte. De volgende keer zal ik er rekening mee houden als ik nog eens in Frankrijk jarig ben.
De sportlessen bij de sportschool begonnen gelukkig ook weer na de zomerstop, en ik weer veel ochtenden vrij, dus ik kon hier weer lekker regelmatig heen. Bij de sportschool krijgt iemand het voor elkaar continu tegen de stroming in de andere kant op te gaan tijdens de les. Bij elke oefening weer! Hilarisch! Je wil iedereen in haar waarde laten en je houdt uiteraard je lach in, maar ik heb er van genoten.
In mijn vrije uren lees ik verder veel boeken en tijdschriften en lees ik over mijn volgende reisbestemming: Iran.
De voorlaatste week had ik een pretrooster, dus dat voelde als een kleine vakantie.
Suzon en ik zijn nog een avondje bij Lucita thuis geweest, in haar nieuwe huis. Wat ik graag nog wilde proeven hier voor ik weer naar huis ging? Kaasfondue! We zijn na het werk naar Montargis gereden en daar hebben we genoten van een Fondue Savoi met Lucita en Jimmy.
En ik ben bij Margaux een dag op visite geweest in Orléans, in haar nieuwe appartement. Lekker stadten om gepaste (bedekkende) kleding voor Iran te zoeken en genieten van deze mooie stad. Orléans is heerlijk, de hoofdstad van de regio, met veel terrasjes/ eettentjes en leuke winkels. ‘s Avonds zijn we even op pad gegaan om een biertje te drinken, even de nieuwe woonplaats van Margaux ontdekken en gezellig de drukte in, dat heb ik gemist!
Het is toch wel weer jammer om afscheid te nemen van deze meiden/collega’s, omdat je een paar maanden lang veel samen optrekt, en we zo’n leuk clubje hadden op de receptie.
Inmiddels was in de laatste week ook mijn neefje geboren en heb ik mijn collega´s en wat gasten in de receptie getrakteerd op beschuit met muisjes. Leuk om hen kennis te laten maken met een Nederlandse traditie.
Uiteindelijk, na 5,5 maand, breekt dan toch de laatste werkdag aan. In de afgelopen weken waren al steeds meer collega´s vertrokken, en was ik als laatste over als bewoner op de camping. Geen zwaar afscheid dus op deze laatste dag, maar alleen het gevoel dat het leuk en leerzaam is geweest en dat het nu goed was dat het seizoen op zat. Ik ben heel blij dat ik zoveel Frans heb bijgeleerd, dat was toch wel de reden dat ik op deze camping solliciteerde, en het was heerlijk om in een chaletje te wonen in het groen. Laat mij later maar in een ‘Tiny house’ wonen, meer ruimte heb ik niet nodig.
Dit avontuur zit er dus al weer op. Het is zoals altijd fijn om weer naar huis te gaan en om iedereen weer te zien thuis. Nu op naar het volgende avontuur; mijn reis naar Istanbul en Iran.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
